Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

Ιερος ΛοχοςΦωτογραφίες πολέμου του Ντίνου Κατσαΐτη 1943-1945










 Διαβατηριο απο τα Χανια το 1941 που επιτρεπει να φυγει για Μεση Ανατολη και να καταταγει αρχικα στον Αγγλικο στρατο






Αλεξιπτωτα.
Λάφυρο στη Λιβυή 1944 ;





















Ramat David Παλαιστίνη 1942










1942 Hellfaya (Το κουρείο)















Αλεξιπτωτιστές 1943 Παλαιστίνη











Λιβυκή ερημος 1944 /68 Medium Regiment L.A.D.Marcha Matrouh







1944 Marcha Matrouh










Απελευθέρωση Δωδεκανήσων Λήμνος Οκτωβριος 1944








Πεδίο του Αρεως Παρέλαση διαλύσεως Ιερού Λόχου 7 Αυγουστου 1945


Iερος Λόχος
Ιερος Λοχος

Ιερός Λόχος Μέσης Ανατολής
4. ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ
Ο Ιερός Λόχος Μέσης Ανατολής αποτελεί συνέχεια του Ιερού Λόχου των ΘΗΒΩΝ του Επαμεινώνδα και του ΥΨΗΛΑΝΤΟΥ.
Ούτος εδημιουργήθη σταδιακά και ανεπίσημα από τον Ιούλιο του 1942, πρώτα ως Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως ανεπιθύμητων Αξιωματικών. Αρχικά ετοποθετήθησαν κατώτεροι Αξκοί διωγμένοι και προφυλακισμένοι από τα Τάγματα της 2ας Ταξιαρχίας. Βραδύτερον από όλες τις Μονάδες, επιθυμούντες και μη, φυλακισμένοι, εν εξορία, Μερτζαγιούμ και Σουδάν. Βεβαίως οι Αξκοί αυτοί ΟΥΤΕ περίσσευαν, ΟΥΤΕ και πλεόναζαν.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου, η δύναμη του Ανεξαρτήτου Λόγου ήταν 80 περίπου Αξκοί και 20 Οπλίτες. Διοικητής ορίστηκε ο Επίλαρχος Στεφανάκης.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1942, με διαταγή της 2ας Ταξιαρχίας (Συντ/ρχης Μπουρδάρας Αλκιβιάδης) συνεκροτήθη επίσημα Ανεξάρτητη Μονάς Αξιωματικών με Ονομασίες Λόχος Πολυβόλων, Λόχος Επιλέκτων και Λόχος Αθανάτων. Ο Συντ/ρχης Μπουρδάρας μας μίλησε, μας επιθεώρησε, μας εχαιρέτησε, και μας εφίλησε.
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1042, ξαφνικά ενεφανίσθη στο Στρατόπεδο μας, στην Καφριώνα της Παλαιστίνης, ο Συντ/ρχης ΤΣΙΓΑΝΤΕΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ με οδηγό τον Λευτέρη Κοντομίχαλο. Εμείς 30 περίπου, τον γιουχαΐσαμε και τον αποδοκιμάσαμε και του είπαμε να φύγει. Ο Κοντομίχαλος του ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου να μπει μέσα. Απότομα όμως κάνει στροφή και μας λέγει: « Έχετε δίκιο να με βρίζετε, αλλά εγώ γνωρίζω ότι, εσείς είσαστε διωγμένοι και παραμερισμένοι διότι ζητάτε να πάτε στον Πόλεμο να ελευθερώσετε την Πατρίδα. Εγώ αναλαμβάνω να σας πάω στον Πόλεμο. Αφήστε με να σας ειπώ δύο λόγια και θα φύγω». Εμείς κοιταχθήκαμε μεταξύ μας και του είπαμε ΝΑΙ. Δίπλα ήτανε μία σκηνή Σκούατ και μπήκαμε μέσα. Ο Τσιγάντες μας είπε, « Εγώ είμαι ο Λάκης Τσιγάντες, ο Ροχάλας, ο Κινηματίας, απότακτος του 1935, αλλά εγώ είμαι ένας συνάδελφος που επολέμησα στο ΣΚΡΑ όπου έχασα δύο δάκτυλα. Επολέμησα στην ΟΥΚΡΑΝΙΑ Επολέμησα στη ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ με τραύμα στα πλευρά. Ο Μεταξάς το 1940 ΔΕΝ με ανεκάλεσε όπως και τον αδελφό μου Γιάννη, είχε δίκιο. Εγώ επήγα στη Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων και επολέμησα στο ΜΠΙΡ ΧΑΚΙΜ από όπου διέφυγα και ήλθα στην ΑΙΓΥΠΤΟ . Έμαθα για σας και ήλθα να σας πω ότι, εγώ αναλαμβάνω να σας πάω στον Πόλεμο, εάν εσείς με δεχθείτε ως διοικητή σας. Εγώ ποτέ δεν θα σας μιλήσω για πολιτική και κόμματα. Σεις μπορείτε να πιστεύετε ό,τι θέλετε». Εμείς κοιταχθήκαμε και του είπαμε ΝΑΙ.
Ο Τσιγάντες αμέσως επιστρέφει στο ΚΑΙΡΟ και ορίζεται Διοικητής του Ανεξάρτητου Λόχου. Στις 15 Σεπτ. 1942 μεταφέρει τον Λόχο στο ΜΕΑΝΤΙ κοντά στο ΚΑΙΡΟ όπου το Στρατόπεδο της 2ας ΝΖ Μεραρχίας. Ο Λόχος ενισχύεται με αρκετούς Αξκούς από όλους του Κλάδους των Ε. Δ και Σ.Α Τότε ήλθε οι Λοχαγός Καραβίτης, ως Υποδιοικητής του Λόχου, Καλλίνσκης, Αν/χης Ματθαίου, Αντ/ρχος Αλεξανδρής, Αστυνόμος Πουλικάκος, ο Μοίραρχος Μητραλέξης και άλλοι.
Η Μονάς οργανούται και εκπαιδεύεται ως Λόχος Πολυβόλων VIKERS με Αντιαρματικό Συγκρότημα.
Εν τω μεταξύ ο ΧΙΤΛΕΡ εξέδωσε την 003830/18-10-42 ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΗ Διαταγή με την οποία εντέλλετο όπως, οι Κομμάντος – Καταδρομείς να εκτελούνται επί τόπου ΑΝΕΥ οιασδήποτε διαδικασίας.
Την 1η Νοεμβρίου 1942 Ο Λόχος Πολυβόλων έχει ονομασθεί ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ με το ρητόν «Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ» και με δόγμα « Ο ΤΟΛΜΟΝ ΝΙΚΑ» και μετασταθμεύει στο ΚΑΜΠΡΙΤ υπό Διοίκηση του 1ου S.A.S. REGIMENT (Βρετανικού Συντάγματος Καταδρομών, ενισχύεται με Αξκούς από φυλακές και την 1η Ελ. Ταξιαρχία. Εκεί εκπαιδεύεται εντατικά σε αντικείμενα Ανορθόδοξου Πολέμου, Αλεξίπτωτα, Πλωτά Μέσα, Καταστροφές, Ναρκοπόλεμο Εχθρικά ΄Οπλα, Μηχανοδήγηση και άλλα.
Η πρώτη σειρά Ελλήνων Αλεξιπτωτιστών 20 περίπου, μεταξύ των οποίων οι Καλλίνσκης, Δημόπουλος και Σιαπκαράς έγινε από 12 έως 26 Νοεμβρίου 1942.
Στις 13 Νοεμβρίου 1942, Ομάς εξ 8 Ιερολοχιτών, Αλεξανδρής, Ματθαίου, Καραβίτης, Καζακόπουλος, Μπουρδάκος Ρήγας, Παπαδόπουλος, και Τριανταφύλλου, μετέχουν σε Καταδρομικές Επιχειρήσεις στην Έρημο της ΛΙΒΥΗΣ με Τμήματα των SAS.
Στις 4 Δεκ. 1942, Τμήμα εξ 60 Ιερολοχιτών, υπό τον Αντ/ρχη Φραδέλλο, μεταφέρεται εις ΒΕΓΓΑΖΗ με τορπιλακάτους προκειμένου να αποκόψει την υποχώρηση του ΡΟΜΕΛ εις το στενό Κόλπου ΣΥΡΤΗΣ και ΕΛ ΑΓΚΕΪΛΑ. Η Επιχείρηση εματαιώθη λόγω προώρου συμπτύξεως του ΡΟΜΕΛ.
Στις 14 Ιαν/ρίου 1943, στην ΑΘΗΝΑ έπεσε ηρωικά ο αδελφός του Ταγ/ρχης ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΑΝΤΕΣ, Αρχηγός της Τάξεως του 1920 και Αρχηγός της Μ. Ο. ΜΙΔΑΣ 614.
Στις 25 Ιανουαρίου 1943, Ιερός Λόχος με νέα οργάνωση, εξοπλισμό και μεταφορικά μέσα 35 JEEPS εξωπλισμένα κινείται προς ΤΥΝΗΣΙΑΝ αφού έχει αποστείλει στην ΒΥΡΗΤΟ Τμήμα 40 ανδρών δι’ εκπαίδευση στα πλωτά μέσα.
Την 1η Φεβρουαρίου 1943 ο Τσιγάντες με τους Ταγμ/ρχες Πρίγκιπα Πέτρο και Λόρδο JELICO φθάνουν στην ΤΡΙΠΟΛΙ στο Στρατηγείο της 8ης Στρατιάς. Ο Στρατάρχης Μονγκόμερυ αρχικά ηρνήθη την συμμετοχή του Ιερού Λόχου στις επιχειρήσεις. Τελικά συνεφώνησε ο Ιερός Λόχος να υπαχθεί υπό τη Δύναμη L του Γάλλου Στρατηγού Λεκλέρκ.
Στις 14 Φεβρουαρίου 1943, Ο Ιερός Λόχος έφθασε στο ΝΑΛΟΥΤ, στα σύνορα ΛΙΒΥΗΣ – ΤΥΝΗΣΙΑΣ, όπου συνηντήθη με τους Γάλλους και ετέθη Εμπροσθοφυλακή της Δυνάμεως L η οποία αφίχθη στο ΚΣΑΡ ΡΙΛΑΝ και εγκατεστάθη αμυντικώς με τον Ιερό Λόχο στις Γενικές Προφυλακές. Σε συμπλοκή εφονεύθη ο Ανθ/γός ΑΓΛΑΜΙΣΗΣ ΚΑΙ αιχμαλωτίσθηκε τραυματίας ο εφ. Ανθ/γός ΚΑΛΑΜΙΔΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ.
Στις 10 Μαρτίου 1943, έλαβε χώρα η Μάχη του ΚΣΑΡ ΡΙΛΑΝ με επιτυχία του συγκροτήματος Λεκλέρ. Εκεί εχάθηκαν ο Ανθστής ΤΣΑΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ και Ανθλγός Αναγνωστίδης.
Στις 3 Απριλίου 1943 ο Ιερός Λόγος ετέθη υπό Διοίκηση της 2ας ΝΖ Μεραρχίας του Στρατηγού ΦΡΑΫΜΠΕΡΓΚ, η οποία υπερκέρασε την Γραμμή ΜΑΡΕΘ και κατέλαβε το ΓΚΑΜΠΕΣ. Ο Ανθλγός ΛΑΦΟΓΙΑΝΝΗΣ και ο ΄Ιλαρχος ΜΠΟΥΡΔΑΚΟΣ εφονεύθησαν.
Ο Ιερός Λόχος ως Εμπροσθοφυλακή της 2ας ΝΖ Μεραρχίας κατέλαβε το ΣΦΑΞ και τη ΣΟΥΣ, όπου οι Κάτοικοι μας υπεδέχθησαν ως Απελευθερωτάς « VIVE LA GRECE”. Ο Δήμαρχος της ΣΟΥΣ παρέδωσε το Κλειδί της Πόλεως στον Τσιγάντε.
Η Προέλαση συνεχίσθη μέχρι την τοποθεσία ΑΜΦΙΝΤΑΒΙΛ κοντά στην ΚΑΡΧΗΔΟΝΑ η οποία το 533 μ.Χ είχε καταληφθεί από τον ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΝ. Τότε η Καρχηδόνα και η Ρώμη ΔΕΝ ήσαν μακριά. Το κλιμάκιο εφοδιασμού αιχμαλωτίστηκε.
Στις 17 Απριλίου 1943, περατούται η δράση του Ιερού Λόχου στην Βόρειο ΑΦΡΙΚΗ και στις 2 Μαΐου 1943 επιστρέφει στην ΑΙΓΥΠΤΟ.
Στις 22 Μαΐου 1943, ο Ιερός Λόχος μεταστάθμευσε στο Στρατόπεδο EL BASA Της Παλαιστίνης κοντά στη Ταξιαρχία Καταδρομών (SAS, SBS & LRTG) όπου ενισχύεται με 300 Περίπου οπλίτες και Αξκούς από τις Μονάδες, τις φυλακές και το Μερτζαγιούμ, αναδιοργανούται και εκπαιδεύεται εντατικά.
Στις 10 Ιουλίου 1943, άρχισε η συμμαχική Απόβαση στην ΣΙΚΕΛΙΑ. Στις 25 Ιουλίου 1943 ανατρέπεται ο ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ και αναλαμβάνει ο Στρατάρχης ΜΠΑΝΤΟΛΙΟ. Το Γ.Σ. Μέσης Ανατολής απεφάσισε την κατάληψη της ΡΟΔΟΥ.
Προς τούτο, διετέθησαν η 8η Ινδική Μεραρχία, Βρετανικές δυνάμεις Καταδρομών και Τμήμα 60 Ανδρών το Ιερού Λόχου υπό τον Αντ/ρχη Μεσηνόπουλον με διακριτικά Αγγλικά λόγω αντιδράσεων των Ιταλών και Τούρκων. Η Αποβατική Δύναμη είχε συγκεντρωθεί εις Πόρτι Σάϊδ ΙΣΜΑΗΛΙΑ, ΣΟΥΕΖ και ΚΑΜΠΡΙΤ, όπου υφίστατο εντατική εκπαίδευση και εκτελούσε αποβατικές ασκήσεις.
Στις 29 Ιουλίου 1943 ο Χίτλερ εξέδωσε οδηγίες επιχειρήσεων δια την αντιμετώπιση Συμμαχικής Απόβασης στα Βαλκάνια.
Την 1ην Σεπτεμβρίου 1943 η Αποβατική Δύναμη είχε επιβιβασθεί στα Πλοία και είχε ανοιχθεί στη Μεσόγεια με ετοιμότητα Αποβάσεως στο ΡΟΔΟ. Η Επιχείρηση ματαιώθηκε. Τα Αποβατικά Πλοία απέπλευσαν δια το Θ. Ε. Ινδιών και η 8η Ινδική Μεραρχία διετέθη εις Ιταλία, ενώ το Τμήμα του Ιερού Λόχου επέστρεψε στην EL BASA. Ο Στάλιν είπε: «Οιαδήποτε απόβαση στα Βαλκάνια θα εθεωρείτο εχθρική ενέργεια κατά της Σοβιετικής Ένωσης».
Στις 3 Σεπτεμβρίου 1943, στις Συρακούσες υπεγράφη μεταξύ Ιταλίας και Δυτικών Συμμάχων η μεταστροφή της Ιταλίας, ανακοινώθηκε όμως στις 8 Σεπ/ρίου 1943. Οι Γερμανοί αντέδρασαν αμέσως και δυναμικά, αφόπλισαν τους Ιταλούς και εξετέλεσαν εν ψυχρώ πολλούς. Στη Κέρκυρα 7.000. Στη Κεφαλονιά 11.500 της Μεραρχίας ASQUI με τον Στρατηγό ΑΝΤΟΝΙΟ GARDIN. Στη Κρήτη τη Μεραρχία SIENA. Στα Δωδεκάνησα την Μεραρχία REGINA και στον Ισθμό της Κορίνθου και στη Κακιά Σκάλα ερρίφθησαν πολλά βαγόνια γεμάτα με Ιταλούς.
Την νύκτα 9/10 Σεπτεμβρίου 1943, ο Ταγματάρχης Λόρδος JELICO με τον Ντόλπεϊ και με τον διερμηνέα Κέστερτον έπεσαν με αλεξίπτωτα στη ΡΟΔΟ δια να πείσουν τους Ιταλούς να προσχωρήσουν στους Συμμάχους, δυστυχώς άνευ αποτελέσματος.
Οι Γερμανοί αντέδρασαν δυναμικά, ο Στρατηγός Φον Κλέμαν με 6.000 ΄Ανδρες αφόπλισε 7.000 Ιταλούς στη Κάρπαθο και 40.000 στη Ρόδο.
Εν τω μεταξύ μικρές Βρετανικές Δυνάμεις Καταδρομών και της 234 Ταξιαρχίας της ΜΑΛΤΑΣ κατέλαβαν τα νησιά Καστελόριζο, Σύμη, Κω, Λέρο, Πάτμο, Ικαρία, Αστυπάλαια, Κάλυμνο, Σάμο, Λειψούς, Φούρνους και άλλα.
22α Γερμανική Αερομεταφερομένη Μεραρχία Κρήτης με Διοικητή τον Αντιστράτηγο ΜΙΛΕΡ, διετάχθη να ανακαταλάβη τα νησιά.
Στις 24 Σεπ/ρίου 1943, στη Καγκελαρία έγινε σύσκεψη υπό τον ΧΙΤΛΕΡ με τους Ναύαρχο Νταίνιτς, Στρατάρχη ΦΟΝ Βέϊγ, Στρατάρχη Κάϊτελ και άλλους, όπου ο Φύρερ επείσθη να αποσύρει τις Δυνάμεις από τη Κρήτη και Δωδεκάνησα λόγω κινδύνου αποκοπής των.
Την άλλη ημέρα άλλαξε γνώμη και διέταξε η Κρήτη και τα Δωδεκάνησα να κρατηθούν πάση θυσία. Τότε στην Ελλάδα και το Αιγαίο ήτο η Ομάς Στρατιών « Ε» υπό τον Στρατάρχη LOER με εννέα Μεραρχίες ως εξής:
- Μία Ορεινή Μεραρχία εις: ΙΩΑΝΝΙΝΑ
- Μία Γραμμών συγκοινωνιών εις: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
- Μία Μεραρχία Πεζικού εις: ΛΑΡΙΣΣΑ
- 104 « « εις: ΑΓΡΙΝΟ
- 111Η « « εις: ΠΕΙΡΑΙΑ
-117η « « εις: ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ
- Μία Τεθωρακισμένη Μεραρχία εις: ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ
-22Α Αερομετ. Μεραρχία εις: ΚΡΗΤΗ
- 999 Μεραρχία εις: ΡΟΔΟ
Την Ελλάδα επεσκέφθησαν χωριστά οι Στρατάρχης Κέσερλιγκ, Διοικητής του Θ. Ε. Μεσογείου, και Στρατάρχης Ρόμμελ.
Στις 3 Οκτωβρίου 1943 οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την ΚΩ και στις 7 Οκτωβρίου την ΚΑΛΥΜΝΟ, όπου εγκαθίσταται το Στρατηγείο του Μίλερ.
Η Λέρος, ναυτική Βάσης των Ιταλών, οχυρωμένη με μόνιμα και υπόγεια έργα, διέθετε 8.500 Ιταλούς, την 234 Βρετανική Ταξιαρχία με 5.000 ΄Άνδρες, Τμήματα Καταδρομών των SAS SBS & LRTG ως και μία Ομάδα του Ιερού Λόχου (Ζαχαράκης, Δημητριάδης, Μπίσιας, Μίχος, Αδάμ και Μουρμούρης). Ομοίως διέθετε Πολεμικά Σκάφη και 250 Πυροβόλα όλων των διαμετρημάτων. Ναυτικές Δυνάμεις: 6 Κ/Δ, 32 Α/Τ (6 Ελληνικά), 18 Υ/Β (1 Ελληνικό), 30 ΜL, Τορπιλάκατοι και Ναρκαλιευτικά.
Οι Γερμανοί διέθεσαν Δυνάμεις της 22ας Μεραρχίας, Αποβατικές και Ειδικές Δυνάμεις και ένα Τάγμα Αλεξιπτωτιστών είχαν όμως Κυριαρχία Αέρος.
Η Μάχη της ΛΕΡΟΥ, από 12 έως 16 Νοεμβρίου 1943, υπήρξε σκληρή και φονική με σοβαρές απώλειες εκατέρωθεν ήτοι : ΒΡΕΤΑΝΝΟΙ Νεκροί 2.000, Αιχμάλωτοι 3.200, Βυθίστηκαν 6 Α/Τ (1 Eλληνικό Β. ΄Ολγα) , 3 Υ/Β, ( 1 Κατσώνης) 10 ML και υπέστησαν σοβαρές ζημίες σε 4 Κ/Δ, 4 Α/Τ (Αδρίας) και 4 Υ/Β. Απώλειες Ναυτικού 2.000 περίπου. ΙΤΑΛΟΙ: Νεκροί 300 και Αιχμάλωτοι 5. 350. ΕΛΛΗΝΕΣ: Νεκροί 100 με 72 του Α/Τ (Β ΄Ολγα) ΓΕΡΜΑΝΟΙ: Νεκροί 408 επί Λέρου και άλλοι 3000 περίπου κα’ οδόν προς Λέρον.
Η Λέρος, η Κως και η Κρήτη εχάθησαν όχι από ανεπάρκεια Δυνάμεων αλλά από εσφαλμένη διεξαγωγή των επιχειρήσεων.
Ο Ιερός Λόχος ευρίσκετο στη ΣΑΜΟ, όπου την ν. 30/ 31 Οκτωβρίου 1943, 200 Αλεξιπτωτιστές και ο Συντ/ρχης Τσιγάντες ανεκπαίδευτος αλεξιπτωτιστής, έπεσαν στη Σάμο και 114 Ιερολοχίτες ήλθαν με πλοία. Την 16 Νοεμβρίου 1943 με 2 Α/Τ έσπευσε εις βοήθειαν της Λέρου, πλην όμως δεν επρόλαβε και επέστρεψε εις Σάμο.
Οι Γερμανοί από την επομένη 17 Νοεμβρίου άρχισαν να βομβαρδίζουν την Σάμο και στις 19 Νοεμβρίου άρχισε η αποχώρηση του Ιερού Λόχου στο ΚΟΥΣΑΝΤΑΣΙ της Τουρκίας. Μαζί μας έφυγαν 800 Αντάρτες, 8.000 Ιταλοί και 12.000 Πρόσφυγες. Ο Ιερός Λόχος επέστρεψε εις Παλαιστίνη, ΕΛ ΛΑΤΖΟΥΝ.
Το 1944 ο ιερός Λόχος ενισχύθηκε σε Προσωπικό με 500 περίπου οπλίτες και Αξκούς από Μονάδες, φυλακές, Ελ Λαρίς, Σουδάν κτλ. Και έφθασε τους 1.100 ΄Ανδρες, αναδιοργανώθηκε και έδρασε στο ΑΙΓΑΙΟ με αποτέλεσμα τη σταδιακή Απελευθέρωση των νήσων ΑΙΓΑΙΟΥ- ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ.
Στις 12 Οκτωβρίου 1944 Οι Γερμανοί απεχώρησαν από Αθήνα και στις 14 Οκτωβρίου εισήλθε εις Αθήνα η Β΄ Μοίρα του Ιερού Λόχου το Πρώτο Τμήμα Εθνικού Στρατού.
Στο ΑΙΓΑΙΟ, ο Ιερός Λόχος εξετέλεσε 33 Καταδρομικές Επιχειρήσεις και 207 Περιπολίες. Σοβαρές Καταδρομικές Επιχειρήσεις εξετελέσθησαν στη ΣΥΜΗ, ΤΗΛΟ, ΝΑΞΟ, ΜΗΛΟ, ΛΗΜΝΟ, ΣΑΜΟ, ΜΥΤΙΛΗΝΗ και τέλος στη ΡΟΔΟ.
Στις 8 Μαΐου 1945 στη ΣΥΜΗ υπεγράφη το Πρωτόκολλο Παραδόσεως των Γερμανικών Φρουρών, Ρόδου, Κω, Καλύμνου, Λέρου και Μήλου ΑΝΕΥ όρων. Ο Γερμανός Στρατηγός Βάγκενερ έφθασε στη Σύμη και ενώπιον Επιτροπής Συμμάχων, Ταξίαρχος Μόφατ, Γάλλος Εκπρόσωπος και Ο Συν/ρχης Τσιγάντες, υπέγραψε το πρωτόκολλο άνευ αντιρρήσεως, άφησε το πιστόλι του στο Τραπέζι και έφυγε. Τότε Ο Βρετανός Ταξίαρχος Μόφατ επήρε το πιστόλι του Γερμανού και εστράφη στον Τσιγάντε και του είπε: « Το Τρόπαιο αυτό ανήκει στον Ιερό Λόγο, τον Απελευθερωτή των Νήσων». Με την παράδοση των Γερμανών στη Κρήτη στις 9 Μαΐου 1945 ετελείωσε ο Β΄ΠΠ στην Ελλάδα και στη Ευρώπη.
Στις 9 Μαΐου 1945 Τμήματα του Ιερού Λόχου απεστάλησαν στις κατεχόμενες νήσους και παρέλαβαν τους Αιχμαλώτους.
Ο Γερμανός Στρατηγός Μίλερ, ο Χασάπης της Σεβαστουπόλεως και Εγκληματίας Πολέμου της Κρήτης, καταδικάστηκε από Ελληνικό Στρατοδικείο, εξετελέσθη στην Αθήνα στις 20 Μαΐου 1947 και ετάφη στο Γερμανικό Νεκροταφείο του Διονύσου.
Στις 28 Ιουνίου 1945 Ο Ιερός Λόχος επέστρεψε στην ΑΙΓΥΠΤΟ, παρέδωσε τον Οπλισμό του και γύρισε στην Αθήνα στις 17 Ιουλίου 1945.
Στις 7 Αυγούστου 1945 στο Πεδίο Άρεως Αθηνών, ενώπιον του Αντιβασιλέως – Αρχιεπισκόπου ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ετιμήθη η Σημαία του Ιερού Λόχου δια την Προσφορά του και ο Υπουργός ΔΡΑΚΟΣ είπε: « Όλους η Πατρίς σας ευγνωμονεί».
Απώλειες: Νεκροί 25, Τραυματίες 49, Αγνοούμενοι 2.
Την 15 Σεπτεμβρίου 1945 συνετελέσθη η επίσημως διάλυση του Ιερού Λόχου Μέσης Ανατολής.
Στις 27 Ιουνίου 1946, το Συμβούλιο Υπουργών των 4 Μεγάλων Δυνάμεων στο ΠΑΡΙΣΙ απεφάσισε την Παραχώρηση των ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ στην Ελλάδα. (Επιστολή BYRNES). Η Επικύρωση εγένετο την 31 Μαρτίου 1947 και η Προσάρτηση – Ενσωμάτωση μετά της Μητρός Ελλάδος εψηφίσθη με Νόμο στις 3 Ιανουαρίου 1948.
Από 9 Μαΐου 1945 μέχρι 31 Μαρτίου 1947 τα Δωδεκάνησα τελούσαν υπό Βρετανική Στρατιωτική Διοίκηση (ΒΜΑ) ενισχυμένη με Αξκούς του Ιερού Λόχου ( Τσιγάντες, Παπαγεωργόπουλος, Ζαχαράκης, Μακρής και άλλοι).
Το 1946 συνεκροτήθησαν οι 40 Ανεξάρτητοι Λόχοι Ορεινών Καταδρομών (Λ.Ο.Κ.) και αρχές του 1947 οι Α, Β, Γ και Δ΄ Μοίρες Καταδρομών με βασικά στελέχη Ιερολοχίτες.
Το 1949 συνεκροτήθη η Ε.Μ.Κ και η 3η Μεραρχία Καταδρομών και αργότερα οι Ειδικές Δυνάμεις.
Από το 1979 ιδρύθηκε και λειτουργεί η Λέσχη Καταδρομέων και Ιεροχιτών, η οποία με πρωτοβουλία και δαπάνες του Ιερολοχίτου – Αντιστρατήγου ΜΑΝΕΤΑ ΙΩΑΝΝΟΥ, ανήγειρε Μνημεία στα Νησιά της Δωδεκανήσου, Κυκλάδων και Βορείου Αιγαίου όπου έπεσαν Ιερολοχίτες, αλλά και εις την Τύνιδα και την Αθήνα (Πεδίον Άρεως), όπου μετεφέρθη η Τέφρα του Τσιγάντε από την ΑΓΓΛΙΑ με μεγάλες Τιμές στο Λονδίνο, το Παρίσι και στην Αθήνα.
Τα μνημεία στα νησιά Αιγαίου – Δωδεκανήσων αποτελούν συμβόλαια και τεκμήρια Ελληνικής ιδιοκτησίας και θυμίζουν ότι τα νησιά αυτά ΔΕΝ μας τα χάρισαν ούτε μας τα δώρισαν και ότι ήσαν είναι και θα είναι Ελληνικά.
5. ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Συνταγματάρχης ΤΣΙΓΑΝΤΕΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
- Ο Συνταγματάρχης ΤΣΙΓΑΝΤΕΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Τάξεως 1916 και Ο Αδελφός του ΙΩΑΝΝΗΣ Τάξεως 1920 γεννήθηκαν στην ΒΡΑΪΛΑ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ και ήλθαν Εθελοντές στην Ελλάδα δια τους Βαλκανικούς Πολέμους.
- Ο Χριστόδουλος απόφοιτος της Γαλλικής Σχολής Πολέμου είχε ευρεία μόρφωση, ομιλούσε 5 γλώσσες, είχε πνεύμα ευρύ και σύγχρονο. Δημοκρατικός, αλλά μετανοιωμένος δια τα Κινήματα.
- ΄Ητο σταθερός, αλλά ευέλικτος με διπλωματικές ικανότητες, ειδικός, κατάλληλος και μοναδικός δια τον Ιερό Λόχο.
Υποστράτηγος ΚΑΛΛΙΝΣΚΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
-Τάξεως 1914. Μετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον Α΄ Παγκ. Πόλεμο και στην Μικρά Ασία.
- Στην ΑΛΒΑΝΙΑ επανήλθε εθελοντής ως Ταγματάρχης.
- Εθελοντικά ήλθε στη Μέση Ανατολή και στον Ιερό Λόχο.
-Εθελοντής στην πρώτη σειρά Αλεξιπτωτιστών στο Καμπρίτ.
-Στρατιώτης στο Λόχο Πολυβόλων και στην ΤΥΝΗΣΙΑ.
-Διοικητής Τμήματος και της Α΄ Μοίρας.
-Δημιουργός των πρώτων 40 Ανεξαρτήτων Λόχων Καταδρομών (Λ Ο Κ. ) το 1946 και 1947 των Μοιρών Καταδρομών, της 3ης Μεραρχίας Καταδρομών και των Ειδικών δυνάμεων.
- Ο Καλλίνσκης ήτο ευγενής, αριστοκράτης, αξιοπρεπής Ιππότης, θετικός, σταθερός και γενικώς Ευπατρίδης.
6. ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ
Η προσφορά του Ιερού Λόγου είναι Ηθική και Ουσιαστική, διότι όταν όλες οι Μονάδες στην Μέση Ανατολή είχαν διαλυθεί ο ιερός Λόχος πολεμούσε παντού με όλα τα μέσα για την Ελευθερία, την Τιμή και την Αξιοπρέπεια της Πατρίδος.
Συνοπτικά η Προσφορά του Ιερού Λόχου έχει ως ακολούθως:
-Συμμετοχή εις Εθνικόν και Συμμαχικόν Αγώνα δια την Απελευθέρωση της Χώρας.
-Κύριος συντελεστής στην Απελευθέρωση των Νήσσων του ΑΙΓΑΙΟΥ- ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ
-Κύριος Παράγων στην Παραχώρηση και Ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων μετά της Μητρός Ελλάδος.
- Εξασφάλιση Εθνικής Κυριαρχίας στο ΑΙΓΑΙΟ και τας νήσους της Δωδεκανήσου.
- Συμμετοχή στην Ανασυγκρότηση του Εθνικού Στρατού.
- Δημιουργία των Δυνάμεων Καταδρομών και Ειδικών Δυνάμεων.
- Δημιουργία Πνεύματος και Δόγματος Καταδρομών και Ανορθοδόξου Πολέμου.
- Δημιουργία Πνεύματος και Δόγματος εθελοντισμού δια Εθνική Προσφορά.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Ο Ιερός Λόχος ήταν ελληνική στρατιωτική "μονάδα ειδικών δυνάμεων" που συγκροτήθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το 1942 στη Μέση Ανατολή, και αποτελείτο εξ ολοκλήρου από Έλληνες αξιωματικούς και των τριών όπλων, της τότε Βασιλικής Χωροφυλακής αλλά και από μαθητές της στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, κάτω από την εντολή του συνταγματάρχη Τσιγάντε. Πολέμησε στο πλευρό της βρετανικής ταξιαρχίας SAS[1] στην έρημο της Λιβύης και στο Αιγαίο, καθώς επίσης και με τις ελεύθερες γαλλικές δυνάμεις του στρατηγού Ζακ Φιλίππ Λεκλέρ στην Τυνησία. Στη συνέχεια υπό τον διοικητή της μεραρχίας των Νεοζηλανδών στρατηγό Φρέυμπεργκ και τέλος υπό τον Άγγλο ταξίαρχο Τόρυμπουλ διοικητή της βρετανικής ταξιαρχίας καταδρομών σε εκαθαριστικές επιχειρήσεις και απελευθέρωσης νήσων Αιγαίου. Αποσυγκροτήθηκε τον Αύγουστο του 1945, ενώ απετέλεσε τον πρόδρομο των σύγχρονων ελληνικών ειδικών δυνάμεων.Γενικά η δράση του Ιερού Λόχου ήταν κυρίως επιχειρήσεις καταδρομικές και εκκαθαριστικές με σημαντικά αξιόλογα αποτελέσματα, τόσο στη Β. Αφρική, όσο και ιδιαίτερα στο Αιγαίο.
Πίνακας περιεχομένων[Απόκρυψη]
1 Ιστορία
1.1 Ίδρυση
1.2 Οργάνωση
1.3 Επιχειρήσεις στη Β. Αφρική
1.4 Επιχειρήσεις στο Αιγαίο
1.5 Τέλος του πολέμου και αποσυγκρότηση του Λόχου
2 Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία] Ιστορία
[Επεξεργασία] Ίδρυση
Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα τον Απρίλιο-Μάιο του 1941, η "ελεύθερη" ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε στην Αίγυπτο και άρχισε να ανασυγκροτεί εκεί τις στρατιωτικές μονάδες, σχεδόν το σύνολο των ελληνικών πολεμικών πλοίων γραμμής και των πολεμικών αεροπορικών μοιρών που είχαν καταφύγει ομοίως στην Αίγυπτο.Λόγω όμως του μεγάλου αριθμού των Ελλήνων αξιωματικών σε σύγκριση με τον αριθμό των απλών στρατιωτών, οδήγησε τον αντισμήναρχο της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας Αλεξανδρή στην πρόταση της δημιουργίας μιας ξεχωριστης μονάδας στρατού από εθελοντές αξιωματικούς, με καθήκοντα απλού στρατιώτη. Αυτή η πρόταση εγκρίθηκε από το διοικητή της Β' Ελληνικής Ταξιαρχίας, τον Συνταγματάρχη του Πεζικού Αλκιβιάδη Μπουρδάρα. Κατά συνέπεια, τον Αύγουστο του 1942 ιδρύθηκε ο Λόχος Επιλέκτων Αθανάτων, υπό του Επίλαρχου Αντωνίου Στεφανάκη στην Παλαιστίνη, με περίπου 200 εθελοντές. Αρχικά, η μονάδα οργανώθηκε ως Λόχος Πυροβολικού και προορίστηκε για να συμπτυχθεί με την Β' Ελληνική Ταξιαρχία.
Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1942, ο νέος διοικητής της μονάδας, συνταγματάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες μετονόμασε τη μονάδα σε Ιερό Λόχο όπως λέγονταν κατά την αρχαιότητα ο Ιερός Λόχος Θηβών και ο Ιερός Λόχος της ελληνικής επανάστασης του 1821, όπου στην αγγλική γλώσσα έλαβε τον τίτλο "Sacred Company". Σε στενή συνεργασία με το διοικητή του βρετανικού συντάγματος της SAS, τον Συνταγματάρχη David Stirling, και με την έγκριση του ελληνικού Γενικού Επιτελείου, η μονάδα αυτή κινήθηκε προς τη βάση της SAS στο Qabrit στην Αίγυπτο για να αρχίσει την κατάρτισή της στο νέο ρόλο της.
[Επεξεργασία] Οργάνωση
Ο Ιερός Λόχος - Sacred Squadron από τον Σεπτέμβριο του 1943, κατά το στάδιο των επιχειρήσεων μέχρι τον Αύγουστο του 1944 συγκροτούσε δύναμη ενός τάγματος (Battalion Force) που το αποτελούσε η ομάδα διοίκησης (Command group) και τρεις λόχοι (ομάδες) καταδρομών η Ι, η ΙΙ και η ΙΙΙ ομάδα καταδρομών, λεγόμενες και αρ-τζί, εκ των αγγλικών αρχικών (I, II, III Raid Group).Από τον Αύγουστο του 1944 και μέχρι τον Μάιο του 1945 ο Ιερός Λόχος συγκροτούνταν από το Επιτελείο της Ομάδας διοίκησης από δύο μοίρες καταδρομών (Iη και IIη Battalions) και μία μοίρα υποστήριξης (Support Battalion).
[Επεξεργασία] Επιχειρήσεις στη Β. Αφρική
Κατά τις επιχειρήσεις στη Β. Αφρική ο Ιερός λόχος συμμετείχε νικηφόρα σε τρεις κυρίως μάχες και σε μία κατάληψη πόλης ως ακολούθως:Στις 7 Φεβρουαρίου του 1943, μετά από την πρόταση του συνταγματάρχη Τσιγάντε, ο διοικητής της βρετανικής 8ης Στρατιάς, ο στρατηγός Μοντγκόμερυ (Bernard Montgomery), έθεσε τον Λόχο υπό από τις εντολές του Γάλλου στρατηγού Λεκλέρ (Jacques-Philippe Leclerc), του Ελεύθερου Γαλλικού 2ου τάγματος Τεθωρακισμένων, (και μετέπειτα στρατάρχη της Γαλλίας), με τα καθήκοντα ελαφρού μηχανοκίνητου ιππικού.Στις 10 Μαρτίου του 1943, στην περιοχή Κσαρ-Ριλάν (Ksar-Rillan) της Τυνησίας, ο Ιερός Λόχος έδωσε την πρώτη μάχη του ενάντια σε ένα Γερμανικό μηχανοκίνητο απόσπασμα, δίνοντας κάλυψη στο 10ο Βρετανικό Σώμα που προχωρούσε προσπαθώντας να παρακάμψει από το Νότο την αμυντική γραμμή Mareth. Κατά την επιχείρηση εκείνη καταλήφθηκε όλο το γερμανικό μηχανοκίνητο απόσπασμα.Μετά από την κατάκτηση της Τυνησιακής πόλη Gabès από τις συμμαχικές δυνάμεις, ο Ιερός Λόχος συμπτήχθηκε με το 2ο Σώμα των Νεοζηλανδών στις 29 Μαρτίου 1943, για να πολεμήσει ενάντια των Γερμανών στο Ουάντι Ακαρίτ (Wadi Akarit) στις 6 Απριλίου, η οποία και έληξε την ίδια μέρα νικηφόρα.Στις 12 Απριλίου 1943 ο Ιερός Λόχος εισέβαλε στη πόλη Σους (Sousse), με πλήρη επιτυχία εκκαθάρισης και οριστικής κατάληψης.Τέλος στις 13 Απριλίου συμμετείχε στη μάχη της Εμφινταβίλ (Enfidaville), ως τις ολοκληρωτικές εκκαθαρίσεις στις 17 Απριλίου του 1943.
[Επεξεργασία] Επιχειρήσεις στο Αιγαίο
Από τον Μάιο του 1943, ο Ιερός Λόχος, που τώρα αποτελείτο από 314 άτομα, μετακινήθηκε προς την Παλαιστίνη, σε διάφορα στρατόπεδα, και εκπαιδεύτηκαν ως αλεξιπτωτιστές. Εκεί επίσης αναδιοργανώθηκαν σχηματίζοντας ένα διοικητικό τμήμα, ένα κεντρικό τμήμα, και τα τμήματα Καταδρομών Α', Β' και Γ'. Μετά από την ιταλική συνθηκολόγηση στις 9 Σεπτεμβρίου 1943, οι βρετανικές δυνάμεις κινήθηκαν στα πρώην ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα. Το τμήμα Καταδρομών Α' του Ιερού Λόχου έπεσε με αλεξίπτωτα στη Σάμο στις 30 Οκτωβρίου, ενώ τα τμήματα Καταδρομών Β' και Γ' έκαναν απόβαση εκεί με αλιευτικά σκάφη. Με την αποτυχία της εκστρατείας μετά από τη μάχη της Λέρου, η Σάμος εκκενώθηκε, και ο Ιερός Λόχος αποσύρθηκε για την Μέση Ανατολή. Τον Φεβρουάριο του '44, τέθηκε κάτω από την εντολή των Βρετανικών Δυνάμεων Καταδρομών. Στις 7 Φεβρουαρίου, το Τμήμα Καταδρομών Α' μετακινήθηκε προς τα νησιά του Βόρειου Αιγαίου (Σάμος, Ψαρά, Λέσβος, Χίος), ενώ το Τμήμα Β' μετακινήθηκε προς τα Δωδεκάνησα. Τον Απρίλιο, ο Ιερός Λόχος αποτελούσε μια δύναμη περίπου 1.000 ανδρών.
Πίνακας επιχειρήσεων Ιερού Λόχου στο Αιγαίο
Απόβαση και παραμονή στη Σάμο (3 Οκτωβρίου μέχρι 19 Νοεμβρίου 1943)
Καταδρομική επιχείρηση στη Σάμο (7 Μαρτίου μέχρι 18 Μαρτίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στα Ψαρά (29 Μαρτίου μέχρι 31 Μαρτίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στη Λέσβο (3 Απριλίου μέχρι 4 Απριλίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στην Ίο (26 Απριλίου μέχρι 27 Απριλίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στην Αμοργό (28 Απριλίου μέχρι 29 Απριλίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στην Πάρο (2 Μαΐου μέχρι 5 Μαΐου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στη Χίο (6 Μαΐου 1944)
Δεύτερη επιδρομή στη Σάμο (15 Μαΐου μέχρι 24 Μαΐου 1944)
Ειδική καταδρομική επιχείρηση εναντίον Λαγκάδων Χίου (9 Ιουνίου 1944 μέχρι 15 Ιουνίου 1944)
Ειδική καταδρομική επιχείρηση στο κόλπο Γέρας Μυτιλήνης (15 Ιουνίου μέχρι 21 Ιουνίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στην Κάλυμνο (30 Ιουνίου μέχρι 2 Ιουλίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στη Σύμη (13 Ιουλίου μέχρι 14 Ιουλίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στην Κάρπαθο (21 Αυγούστου μέχρι 25 Αυγούστου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στη Σαντορίνη (27 Αυγούστου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση στην Κω (7 Σεπτεμβρίου μέχρι 8 Σεπτεμβρίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Χίου (14 Σεπτεμβρίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Μυκόνου (25 Σεπτεμβρίου μέχρι 28 Σεπτεμβρίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Σάμου (4 Οκτωβρίου 1944)
Είσοδος δύναμης Ιερού Λόχου στην απελεύθερη από τους Γερμανούς Αθήνα (14 Οκτωβρίου 1944
Καταδρομική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Νάξου (13 Οκτωβρίου μέχρι 15 Οκτωβρίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Λήμνου (16 Οκτωβρίου μέχρι 17 Οκτωβρίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση, κατάληψη και απελευθέρωση της Μήλου (23 Οκτωβρίου 1944 και παραμονή μονάδας μέχρι 9 Μαΐου 1945)
Καταδρομική επιχείρηση, στη Τήλο (27 Οκτωβρίου μέχρι 28 Οκτωβρίου 1944)
Καταδρομική επιχείρηση, στη Νίσυρο (1 Φεβρουαρίου μέχρι 2 Φεβρουαρίου 1945)
Καταδρομική επιχείρηση, (δεύτερη), στη Τήλο (1 Μαρτίου 1945)
Ειδικές καταδρομικές επιχειρήσεις, στη Ρόδο (1 Μαΐου μέχρι 2 Μαΐου 1945)
Υπογραφή πρωτοκόλλου παράδοσης Γερμανικής Φρουράς Δωδεκανήσου - Ρόδος -
[Επεξεργασία] Τέλος του πολέμου και αποσυγκρότηση του Λόχου
Μετά από την απελευθέρωση των ηπειρωτικών περιοχών της Ελλάδας (τον Οκτώβριο του 1944), ο Ιερός Λόχος συνέχισε την δράση του ενάντια στις υπόλοιπες γερμανικές δυνάμεις στα νησιά του Αιγαίου μέχρι το τέλος του πολέμου τον Μάιο του 1945. Τον Ιούνιο, ο Λόχος επέστρεψε στην Αίγυπτο πριν αποσυγκροτηθεί, με μια τελετή στην Αθήνα, στις 7 Αυγούστου του 1945.
Κατά τη διάρκεια της τελετής, η σημαία του Ιερού Λόχου παρασημοφορήθηκε με το υψηλότερο στρατιωτικό παράσημο της Ελλάδος, τον χρυσό σταυρό της ανδρείας και τον Ελληνικό πολεμικό σταυρό Α' Τάξεως.Σήμερα η σημαία του, εκτίθεται στο Πολεμικό Μουσείο στην Αθήνα. Οι απώλειες του Ιερού Λόχου σε όλη την διάρκεια ύπαρξής του ανήλθαν σε 25 νεκρούς, 56 τραυματίας, 3 αγνοουμένους και 29 ομήρους.Στον Ελληνικό στρατό, η παράδοση του Ιερού Λόχου συνεχίστηκε αρχικά από τους Λόχους Ορεινών Καταδρομών (ΛΟΚ), που ιδρύθηκαν το 1946 οι οποίοι στη συνέχεια μετεξελίχθηκαν στις Δυνάμεις Καταδρομών και σήμερα, στις σύγχρονες Ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις.

http://istoriakatoxis.blogspot.gr/search/label/%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82%20%CE%9B%CF%8C%CF%87%CE%BF%CF%82
Μέσα στην φωτιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με την Ελλάδα υπό κατοχή και τον αγώνα να συνεχίζεται στο εξωτερικό, γεννήθηκαν οι πρώτοι Έλληνες Καταδρομείς. Ήταν Σεπτέμβριος του 1942 όταν στην Αίγυπτο συγκροτήθηκε μια ιδιότυπη μονάδα, ο Ιερός Λόχος με διοικητή τον Συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε, που σύντομα οργανώθηκε σε μονάδα κομμάντος, δίπλα στις ανάλογες βρετανικές μονάδες που πολεμούσαν στην Μέση Ανατολή. Εκεί εντοπίζεται η αφετηρία της ιστορίας των σημερινών Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού και τότε ξεκινά η πολεμική δράση των Ελλήνων Καταδρομέων. Πολεμώντας αρχικά στο μέτωπο της Βορείου Αφρικής και μετά στο Αιγαίο Πέλαγος, οι Ιερολοχίτες εκτέλεσαν σειρά επιχειρήσεων αναγνωρίσεως, συλλογής πληροφοριών και καταδρομές εναντίον εχθρικών στόχων. Η προσφορά τους στην Ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, υπήρξε καθοριστική. Μετά την λήξη του πολέμου και την διάλυση του Ιερού Λόχου, οι ανάγκες που προέκυψαν από την εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε το 1946, υποχρέωσαν την στρατιωτική ηγεσία να επιδιώξει τον σχηματισμό ειδικών μονάδων, που θα ήταν αρκετά ευέλικτες ώστε να αναλάβουν ενεργητική δράση εναντίον των ανταρτών. Οι βετεράνοι Ιερολοχίτες απετέλεσαν την μαγιά με την οποία ζυμώθηκαν οι πρώτοι Λόχοι Ορεινών Καταδρομών, εξελισσόμενοι στις επίλεκτες μονάδες του Ελληνικού Στρατού.